Jak nieszkodliwy „guzek” na nodze kosztował mnie samochodu, a mojej matce — stopy [Bądźcie ostroźni]

Dobrze pamiętam dzień, w którym mama została zabrana do domu po operacji. Dwóch lekarzy wnieśli ją na noszach do domu, położyli na łóżku, szybko powiedzieli coś do babci i wyszli. Babcia płakała.

Mama była blada i leżała z zamkniętymi oczami. Pewnie spała. Uwielbiałam wygrzewać się obok mamy, chciałam się do niej położyć: podniosłam koc, a potem podskoczyłam i odskoczyłam. Nogi mamy były przewinięte, a na dole prawej nogi była pustka. Mama nie miała stopy.

Miałam wtedy dopiero 5 lat: nie wiedziałam, czym jest martwica — a tym bardziej nie zdawałam sobie sprawy, że może pojawić się z powodu nieszkodliwej kostki w miejscu obok dużego palca nogi.

Obecnie zjawisko to ma naukową nazwę-hallux valgus (deformacja stopy w stawie śródstopia, "paluch koślawy"). Wtedy nie było internetu. Pamiętam tylko niekończące się poszukiwania pięknych butów.

Mama była tancerką i wielką fashionistką: w młodości kupiła maszynę do szycia za pierwszą wypłatę i sama szyła sukienki. Jeśli chodzi o buty, tutaj była gotowa szukać ciekawych modeli przez tygodnie, przeglądała czasopisma, pytała przyjaciółek.

Z powodu wystającej kości prawie wszystkie buty albo nie zakładały się, albo bardzo cisnęły. Mama i tak je kupiła, nosiła godzinami w domu, przecierała alkoholem, wrzucała szmaty...Nigdy nie poddawała się w pogoni za pięknem...

I tak moja mama leżała na kanapie — śpiąca i spokojna. Nie wiedziała jeszcze, że jej ojciec opuści ją za 2 miesiące. Że zamiast tańczyć, przez całe życie będzie szyć piękne rzeczy dla nieznajomych osób. Że już nigdy nie będzie nosić dwóch butów. Jeszcze nie wiedziała...a ja byłam za mała, żeby to rozumieć.

Obietnica, że nigdy nie będziesz nosić obcisłych butów

Po tym, jak przydarzyło się to matce, wszyscy znajomi zaczęli się zastanawiać, jak to się mogło stać.

Z reguły walili wszystko na miłość mamy do pięknych butów.

„Zakładamy szpilki tylko na specjalne okazje, a ona codziennie” - opowiadały koleżanki mamy. „Nawymyślali! Po co te buty ze spiczastym noskiem? Było oczywiste, że tak to się skończy ” — mówili starsi sąsiedzi.

Wtedy, będąc małą dziewczynką, złożyłam sobie obietnicę: nie nosić obcisłych butów i butów na obcasach. Pomimo wzrostu 165 cm i rodzącej się mody na modelki. W mojej szafie były buty, baleriny, sandały: wszystko niskie i szerokie. Wydawało się, że im luźniejsze są moje buty, tym bezpieczniej dla mnie.

Rzeczywiście, jak się okazało, obcasy nie są warunkiem osobistego szczęścia. W wieku 19 lat zaczęłam spotykać się z chłopakiem z klasy, w wieku 23 lat zagraliśmy wesele (byłam w balerinkach) i za zebrane pieniądze z wesela kupiliśmy samochód.

Wszystko szło dobrze, dopóki moje nogi nie zaczęły się męczyć i nie namacałam zgrubienie. „Hallux valgus” - diagnoza uderzyła jak strzał w głowę. Jak to możliwe? Przecież zrobiłam wszystko, żeby tego uniknąć!

„Osłabienie aparatu mięśniowo-więzadłowego i nadmierna ruchliwość pierwszej kości śródstopia” - powiedział sucho lekarz. A potem dodał: „dziedziczne”.

Życie po operacji

Natychmiast zgodziłam się na operację. Lepiej poddać się operacji niż stracić stopę. Postawiłam mężowi warunek: tylko w najlepszej klinice! Straciliśmy samochód, którym jeździliśmy przez jakieś pół roku.

Powiedzieć, że boli, to nic nie powiedzieć. Urodziłam dziecko, ale nie wiem, czy poród był bardziej bolesny. Po 4 dniach ból nieco ustąpił i zaczęłam przyzwyczajać się do kul.

„Najważniejsze, że to minie i będę zdrowa” — pomagała mi ta mantra, którą powtarzałam 100 razy na godzinę.

Miesiąc później założyli mi specjalne buty ortopedyczne, w których chodziłam przez kilka miesięcy. To było niewygodne, szczególnie w upale +25. Ale i tak było lepiej niż kule.

Pamiętam, że prawdziwym świętem była pierwsza podróż autobusem po 3 miesiącach.

Nogi bolały (szczególnie na pogodę), ale życie zaczęło się poprawiać. Wróciłam do pracy (jako młodszy pracownik naukowy w Instytucie). Nie na długo. Bo zaszłam w ciążę. Wszystko zmieniło się w 7 miesiącu.

Najgorszy koszmar ożył

Zmęczenie i obrzęk są wiecznymi towarzyszami wszystkich kobiet w ciąży. Więc nawet nie brałam ich na poważnie. Dopóki nie namacałam guzka!

Przypomniałam sobie zakończenia wszystkich horrorów, w których wydawało się, że potwór został zabity, ale on znów pojawia się zza rogu. Czy powtórzę los mamy? Mam dopiero 25 lat! Wtedy zaczęłam płakać. Dużo i gorzko. Z powodu stresu urodziłam przed czasem, przez 3 tygodnie córka była pod opieką medyczną.

Ponieważ pojawił się internet i czas wolny (pozwolili mi przychodzić do córki trzy razy dziennie), zaczęłam szukać środków ludowych. Okłady z ziemniaków i ziół leczniczych, kompresy z ryb, siatki jodowe: próbowałam wszystkiego. Z głupoty piłam nawet wywary z ziół, dlatego zabroniono mi karmić piersią przez tydzień.

Przypadkowo znalazłam ratunek w tym samym szpitalu położniczym — w osobie starszej położnej, która piła mocną herbatę i mało gadała.

Pewnego dnia weszła do mojego pokoju i powiedziała: „Usiądź!”, usiadła przy łóżku, posmarowała nogę jakimś kremem, położyła na palcu coś podobne do szyny i wyszła. Cały czas milcząc. Później przychodziła dwa razy dziennie i robiła to samo.

Po 2,5 tygodniu, kiedy zostałam wypisana, kostka na stopie praktycznie zniknęła. Położna dała mi krem, opakowanie od korektora i swój numer: powiedziała, żebym zadzwoniła do niej, kiedy krem się skończy.

Zadzwoniłam do niej miesiąc później

Ale nie prosiłam o kolejne opakowanie. Zadzwoniłam, aby podziękować i powiedzieć, że kostka naprawdę stała się znacznie mniejsza. Nawet mój mąż to zauważył. Co więcej: ból podczas chodzenia zmniejszył się, a ja mogłam spokojnie przejść 5000 kroków z wózkiem.

Jak się okazało, położna miała siostrę, która mieszkała w Niemczech. Obroniła doktorat na temat palucha koślawego i brała udział w opracowaniu kremu, który miał dokonać przełomu w nauce i rozwiązać problem nie tymczasowo, tylko na zawsze.

Kiedy położna powiedziała siostrze o „szalonej pacjentce” z okładami z ryb, przysłała jej krem ​​i korektor. Nieco później opowiem, co to za krem i korektor.

Życie po wyzdrowieniu i wielka misja

Po wyzdrowieniu z choroby wstąpiłam do instytutu medycznego, by otrzymać drugie wykształcenie (pierwsze wykształcenie — biolog) i zaczęłam badać palucha koślawego.

Poszłam o krok dalej: skontaktowałam się z Sabine Gruber (ta sama Pani doktor, która była zaangażowana w opracowanie kremu) i poprosiłam o komentarz na temat tego, jak udało się im uzyskać sukces.

Minuta nauki: jak działa Kannabidiol

Kannabidiol to farmaceutycznie aktywny składnik stosowany w różnych dziedzinach medycyny. Lekarze unikali go przez długi czas, obawiając się narkotycznych właściwości konopi.

Jak się później okazało, właściwości psychoaktywne ma inna substancja konopna — tetrahydrokannabinol, a kannabidiol jest nieszkodliwy.

Odkrycie to dało możliwości medycynie i szansę na normalne życie osobom z deformacją stóp.

Kannabidiol oddziałuje z receptorami w organizmie człowieka, wywołując odpowiedź neurohumoralną:

• działanie przeciwzapalne;
• działanie przeciwbólowe;
• łagodzenie przebiegu chorób zwyrodnieniowo-dystroficznych i zapalnych stawów;
• poprawa ukrwienia i odżywiania worka stawowego;
• odbudowa komórek tkanki chrzęstnej.

Jeśli mówić prościej, odbudowa stopy przypomina odbudowę mięśnia po niewielkiej kontuzji: w miejscu uszkodzonej tkanki rośnie zdrowa tkanka (dzieląc sąsiednie komórki) - w efekcie mięsień pracuje tak samo jak przed kontuzją. Jednocześnie proces ten jest prawie bezbolesny.

Normalna alternatywa dla operacji, prawda?

Teraz, gdy zorientowaliśmy się, że paluch koślawy nie jest już wyrokiem, czas sprawdzić, czy macie go objawy.

Test: jak bardzo jesteś podatny na powstanie palucha koślawego

Według danych autorów zagranicznych i krajowych w prawie 95–100% przypadków płaskostopie poprzeczne łączy się z paluchem koślawym. Przyczyną mogą być zaburzenia endokrynologiczne w organizmie, osteoporoza, dziedziczność, niewygodne buty i wiele innych.

Zła wiadomość — z czasem deformacja się nasila. Dobrą wiadomością — krem na bazie kannabidiolu wraz z korektorem pomoże bezboleśnie poradzić sobie ze wszystkimi etapami deformacji. Jedyną różnicą jest czas.

Efekt po kilku tygodniach zauważysz w 100% przypadków.

Jak zamówić CBD Kit?

Przede wszystkim poproszę was o przysługę. Jak wiecie, rezygnacje z operacji i reklamowanie alternatywnych środków jest nieopłacalne.

Paluch koślawy jest jedną z najpopularniejszych operacji, a zatem strategii zarobkowych. Dlatego poproszę o dodanie tej strony do zakładek, a po miesiącu użytkowania napisać w komentarzach o swoim doświadczeniu.

Uważajcie i nie powtarzajcie moich błędów. Kiedyś wyprałam korektor w pralce, nie można tego robić. Tylko mydłem i pod bieżącą wodą.

A teraz przyjemna wiadomość. Sabine Gruber, dowiedziawszy się o tym, że piszę artykuł, postanowiła dać bonus i zagwarantowała zniżkę każdemu, kto zamówi zestaw CBD Kit za pośrednictwem poniższego formularza. Dlatego jeśli chcecie mieć zdrowe, piękne nogi i nadal oszczędzać, złóżcie zamówienie. Uwierzcie mi: bezczynność kosztuje znacznie drożej.

UWAGA! W ramach programu walki z problemami stóp, producent wyprodukował limitowaną ilość CBD Kit (5000 zestawów) przed ich oficjalnym wprowadzeniem do aptek (koniec roku). W tej chwili możesz skorzystać z programu i kupić jeden z
56 pozostałych zestawów za symboliczną cenę.

Komentarze: